Een vaste datum heb ik niet. Ik weet wel dat ik ergens in 2017 volledig veganistisch ben gaan eten. En ik ben nog lang niet uitgegeten! Oké. Degene die uitgegeten is, kan maar zo na enige tijd overlijden door een tekort aan energie en voedingsstoffen. Dat terzijde. 5 jaar veganisme. Het hoeft geen mijlpaal te zijn en toch vind ik het leuk om erbij stil te staan.
De keuze voor veganistisch eten
Waarom ik veganistisch ben gaan eten? Omdat het kan. Mooier, intelligenter, dierlievender, milieuvriendelijker of iets anders kan ik het niet maken. Tijdens een wandeling door het bos ontstond uit het niets de gedachte ‘voortaan eet ik vegetarisch!’ om nog vóór het einde van die wandeling te concluderen dat veganistisch eten een nog veel beter idee was. Dat is alles.
De lichtheid van veganistisch eten
Aan de voorkant of buitenkant lijkt het ingewikkeld: veganistisch eten. Mensen denken vaak in wat er niet gegeten ‘mag’ worden of de zwaarte van de moeite die je opeens moet doen. Het hoeft niet zo ingewikkeld te zijn.
- Ik mag álles eten. Ik wíl niet alles eten.
- Ik kies bewuster voor wat ik eet en mijn lichaam is er (meestal) dankbaar voor
- Er is ontzettend veel wél te eten
Of je nu wel of geen vlees/vis/kaas/ei/honing/slakken/wat-dan-ook eet: lust jij werkelijk álles wat er te eten is? Ik ken eigenlijk niemand die bij elk gerecht of elk eten denkt: ‘ja, dat lust ik!’ De één eet alle soorten vlees maar lust geen yoghurt. De ander kan geen enkel toetje laten staan maar gaat over de nek van vis. Ik doe nu een kleine aanname, maar vermoedelijk lust je niet alles. Dat hoeft ook helemaal niet.
Veganist in de dop
Misschien zat het altijd al in mij om veganistisch te eten. Ik heb nooit melk gelust. Ik zie mezelf nog zitten, als kind aan de eettafel. Mijn moeder wilde dat ik een glas melk dronk. Ik probeerde het wel, maar oh zo vies. De gedachte eraan alleen al, bah. Uiteindelijk dronk mijn vader de melk op en kon ik van tafel. Kaas en yoghurt heb ik later leren eten en hoewel ik er wel echt van kon genieten, moet ik er nu niet meer aan denken. Was ik stiekem een veganist in de dop toen ik klein was?
Andere delen van veganistisch leven
Volledig plantaardig eten is één ding. Hoe zit het dan met spullen? Met kleding, al dan niet van leer, verzorgingsproducten of schoonmaakmiddelen? Alles met mate. Waar ik bewuster kies bij het eten, kies ik ook steeds bewuster op andere vlakken. Het helpt dat er enorm veel opties bijkomen. Veganistische dagcrème koop ik bij Kruidvat en Scapino heeft nog wel eens een veganistische schoen in het assortiment. Toevallig is mijn tandpasta veganistisch, maar vermoedelijk niet heel duurzaam. Dáár is het soms lastig: kies ik voor mijn vertrouwde tandpastamerk waarmee ik al jaren heelhuids thuis kom van de tandarts of gooi ik het over een duurzamere boeg? Gelukkig hoeft niet alles direct.
De keuze is reuze
Dan kom ik altijd weer uit op de bewuste keuzes. Ik schrijf hier gerust dat ik in die 5 jaar nog wel eens vlees heb gegeten. Het eerste jaar een stuk of 5 keer. Het afgelopen jaar niet. En weet je, dat is oké. Iets in mij voelt soms dat het dan weer eens tijd is voor vlees. Want dat geloof ik wel: het is niet slecht om vlees te eten. Het hoeft alleen niet standaard op het menu. En wat is meer: ik functioneer echt zó veel beter dan normaal door de nadruk te leggen op groente en fruit. Mijn darmen draaien als een zonnetje en daar geniet ik oprecht van. Of ik lactose-intolerant ben, weet ik niet, maar er vielen veel puzzelstukjes spontaan op hun plek in de afgelopen 5 jaar.
Veganisme is niet per se gezond
Oh ja, dat is ook zoiets: veganisten zouden heel gezond zijn. Nu weet ik niet wat jullie doen als er een nieuw product op de markt is gekomen, maar ik heb in die 5 jaar heel wat bakken (Ben&Jerry) ijs gegeten. Om nog maar te zwijgen van alle pizza’s, ijsjes-op-een-stokje, cornetto’s, chocoladerepen, chips, snoepjes en frikandelbroodjes (ja echt!) die je ‘toch even wil proberen’. Gaan we uit van plantaardig eten met minimaal bewerkte groente, fruit, peulvruchten, granen en noten, dan zijn we gezond bezig. Ga ik los op de bewerkte producten die al dan niet toevallig veganistisch zijn, word ook ik tonnetje rond en zit ik minder goed in mijn vel. Alles met mate, toch?
- De foto’s boven deze blog met dank aan the Happiness Café in Eindhoven (heerlijk!).
- Voor vegan tips in Arnhem, kun je deze blog er eens op na slaan.