Alweer bijna halverwege de uitdaging

Hellooooo! Ja. Ik besta nog. Nog niet eerder heb ik tijdens mijn uitdagingen een blogstilte laten vallen van bijna 2 weken. En dat terwijl ik deze maand gewoon online ben! Gelukkig is constant bloggen niet de uitdaging van deze maand. Ben ik daar even dankbaar voor 😉

Wat veroorzaakt zo’n stilte op mijn blog vraag je? De vele leuke dingen die daar buiten gebeuren! Wat vrije dagen, mooi weer, familie, vriendinnen, vrienden én een tripje naar Rome maken dat ik de tijd niet neem om een blog te schrijven. Excusez moi.

When in Rome…

Rome dus! Afgelopen week vertrok ik met mijn broertje voor 4 dagen naar Rome. We waren er nog niet eerder geweest en iedereen was zó enthousiast over deze stad dat mijn verwachtingen tamelijk hoog waren zonder dat ik daar erg in had. Nooit goed natuurlijk, want na 2 dagen moest ik toegeven dat ik de magie van Rome nog niet gezien of gevoeld had. Na 4 dagen eigenlijk ook niet. Ik voel mij een beetje alsof ik hier ‘sorry’ moet zeggen, maar tegelijkertijd weet ik niet waarom ik dat zou zeggen.
Gelukkig waren er wel een aantal hele mooie dingen te zien! We hebben het erg naar de zin gehad en vooral ontzettend lekker gegeten en gedronken. Dáár weten die Italianen wel echt alles van. Het is heel vreemd om restanten te zien uit een periode in de geschiedenis die voor mij echt heel ongrijpbaar is. Tijdens geschiedenislessen op school leefde ik altijd op bij de Tweede Wereldoorlog. Die Romeinse tijd gaat zó ver terug, ik kan mij daar weinig bij voorstellen. Ook merkte ik dat ik echt dol ben op natuur. Groen in Rome maak je haast alleen maar mee als je een salade besteld in een restaurant. Die overigens heel lekker smaakte.
Niet dat het leed in het Colosseum om te lachen is, maar toch.

Het mooiste plafond dat ik heb gezien. Die vind je in het Vaticaans museum

Heel-erg-oldskool Flower Power

Dankbaarheden

Waarschijnlijk kom je hier om te lezen over mijn uitdaging en niet over een tripje naar Rome. Dat snap ik! 
Elke dag een dankbaarheid opschrijven is aan de ene kant heel simpel. Dat kan makkelijk. Maar soms is het wel een uitdaging om iets te bedenken waarvan ik echt voel ‘ja, daar ben ik dankbaar voor’. Maar vooralsnog gaat dat prima! In Rome noteerde ik de dankbaarheden in mijn telefoon om die, eenmaal thuis, op mijn grote A3 te schrijven. Hoe zo’n A3 eruit ziet, zie je hiero:
Als ik een momentje heb, ga ik ‘m lekker uitbreiden met wat meer versieringen en ik ben eigenlijk niet tevreden met die ‘Dankbaar’ die erbij staat dus daar gaat ook nog wel iets gebeuren. Waarom? Omdat het kan!

Van dankbaarheid naar barmhartigheid

Op het moment van schrijven is het alweer 14 mei. Over ruim 2 weken zit deze uitdaging er alweer op en moet ik mij echt gaan richten op juni. In juni ga ik namelijk de boel omdraaien. We hebben straks een lijst met 31 dingen waar je dankbaar voor bent. Op deze wereld zijn talloze mensen die niet de ‘luxe’ hebben om dankbaar te zijn voor (een deel van) deze dingen. Een dak boven je hoofd, een heerlijke maaltijd of een veilig vliegtuig naar je vakantiebestemming: vluchtelingen kunnen er alleen maar over dromen.
In juni doe ik mee aan de Nacht van de Vluchteling. In de nacht van 18 op 19 juni wandel ik 40 kilometer van Nijmegen naar Arnhem. Dat doe ik niet voor de lol. Dat doe ik om geld op te halen voor vluchtelingen wereldwijd. Om hen een stapje dichterbij een wereld te krijgen waar je dankbaarheden in de buurt mogen komen van de dingen waar ik deze maand dankbaar voor ben. 
Wil jij mij sponsoren? Dat kan zeker! Ga naar mijn profiel op de website van de Nacht van de Vluchteling en doneer!
Scroll naar boven