Dat verslavende gevoel van dat ding in mijn hand

Mijn hand gaat er bijna zeer van doen. Mijn ogen worden roder. Ik weet niet eens wat mij trekt, maar ik blijf het doen. Het bevredigt niet, maar ik kan er niet van loskomen. Ik heb hem weer vast: mijn telefoon.

Het begon mij zorgen te baren. Mijn telefoongebruik gaat altijd in fases. Dan ben ik er niet los van te krijgen en ben ik 5 WhatsAppgesprekken tegelijkertijd aan het voeren en terwijl ik wacht op antwoorden via de app, kijk ik in de mail, op mijn boodschappenlijstje, nieuwssites of een van de vele social media apps die er zijn. Dat is eigenlijk het ene uiterste. Het andere uiterste is dat ik het internet uit heb en dat is het dan. Dan doe ik andere dingen. Dingen die ik ook wel doe als ik mijn telefoon wel gebruik, maar dan doe ik ze korter en gaat mijn aandacht al snel weer naar die telefoon.

Gedragsverandering? Ho maar

Het is een hardnekkige verslaving. Dat voelt bijzonder, omdat ik nooit gevoelig ben geweest voor een bekendere verslaving (roken, drank, drugs, games). Wat maakt dat ik bij deze wel slachtoffer ben geworden? Ik weet het niet.

Wat ik wel weet, is dat ik stapsgewijs telkens probeer om wat afstand te nemen van mijn telefoon. Zo heb ik de app ‘Forest’ geïnstalleerd. Dan laat ik op mijn telefoon een boompje groeien zolang ik er vanaf blijft. Dat kan van minimaal 10 minuten tot maximaal 2 uur ingesteld worden. Soms is dat spannend: ‘wat als ik de telefoon nódig heb?’ maar vaak geeft het rust. De app weerhoudt mij ervan om de telefoon te gebruiken en ik ga ‘gewoon’ iets anders doen.

Forest app

Als ik buiten aan het wandelen ben, heb ik mijn telefoon wel mee, maar laat ik die lekker in de jaszak zitten. Ik stoor mij namelijk wel eens aan mensen die al lopend met hun telefoon bezig zijn en tja, blijkbaar wil ik niet zo zijn. Dus dan ben ik voortaan niet meer zo.

Ga uit van de positieve verandering

Op Instagram deelde ik het al, alsook in deze blogpost over tijd. Ik kan maar zo 4 uur op een dag met mijn telefoon bezig zijn. Hoe vaak heb ik wel niet gedacht: en nu ga ik minderen!

Onlangs viel het kwartje… het gaat niet om het minderen van het ene, maar het vermeerderen van tijd die ik wil investeren in andere dingen. Gandalf the Grey zei het al: “All we have to decide is what to do with the time that is given to us.” En hoi: dan ga ik niet als een doelloze naar een schermpje staren. Dan wil ik iets bijdragen aan de wereld. Jullie hierin meenemen, gelijkgestemden vinden en ontdekken welke mensen om ons heen wél iets weten te maken van een leven met minder telefoongebruik.

Het mooie is dus: ik focus mij nu op de dingen die ik liever wél doe. De aandacht is weggelegd van de telefoon en naar Inspiratie van Marlies gegaan, naar boeken lezen, naar tijd met de kat doorbrengen. Precies die dingetjes die mij ontzettend blij maken en energie geven.

Zoals ik begin maart al schreef, gaf ik geen prioriteit aan deze zaken. De telefoon erbij pakken is dan zo makkelijk. Er is altijd wel weer iets nieuws te lezen ergens. Weer wat vermaak zonder dat ik er moeite voor hoef te doen. Tegelijkertijd levert het niets op. Dat is niet gek: waar je energie in stopt, haal je ook weer energie uit, denk ik. Stoei jij ook wel eens met jouw telefoongebruik?

Scroll naar boven