De reis van het hardlopen

Voor de maandelijkse hardloopuitdaging binnen ‘Rennen met de sterren’ ben ik op het moment weer 3 keer per week aan het trainen. Tot de 5 kilometer fulltime met intervalruns en daarna volgt een variatie van interval, hartslagloop en duurloop. Ik lijk bijna een hardloopprofessional! Vandaag neem ik je mee met hoe het eens begon met hardlopen en hoe ik kwam waar ik nu ben.

Wie wil er nou hardlopen?

Eerlijk is eerlijk: ik had tot 2016 helemaal niets met hardlopen. Ik begreep niet waarom mensen vrijwillig rond wilden rennen. Tijdens de gymlessen op de basis- en middelbare school was ik dol op alle balsporten (trefbal, voetbal, handbal, volleybal, basketbal en softbal), maar voor de atletieksporten liep ik niet warm. Als hobby zat ik op tennis en daar heb ik 9 jaar ontzettend veel plezier mee gehad. Misschien dat het wedstrijdelement mij motiveerde en bij atletiek zag ik dat niet zo terug komen.

In mijn omgeving waren altijd wel een paar hardlopers. Vrienden, collega’s en familie. Dat ik zelf hardloopschoenen zou aanschaffen en erop uit wilde gaan, had ik niet aan zien komen. Wie wil er nou hardlopen? Ik niet hoor. Wandelen was tot daaraan toe en voor het hoofd ook lekker gezond. Maar hardlopen, nee.

Een rondje hardlopen met mijn broertje

Vanaf 2013 deed ik aan een heel andere sport: krachttraining. Ik wilde na luie studentenjaren weer fit zijn en mij goed voelen in mijn lichaam. 3 of 4 keer per week stond ik in de sportschool en zo vlogen de kilo’s eraf én werd ik sterker, fitter en vooral veel blijer en gezonder. Dit met dank aan de sportschool in Amsterdam waar ik destijds trainde en daarna aan het aangaan van een uitdaging met Personal Body Plan.

Op het hoogtepunt van dat laatste, in het najaar van 2016, vroeg ik aan mijn broertje of hij met mij wilde hardlopen. Ergens begon namelijk iets te kriebelen. Het gemak van hardlopen is dat je de deur uit stapt en gelijk begint met je sport. En wie weet hoe ver ik zou kunnen komen. Mijn broertje is een ervaren hardloper met halve marathons achter zijn naam, dus I figured: let’s go.

Zo fit als toen, ben ik sindsdien eigenlijk niet meer geweest. Maar goed dat ik het destijds was, want ik ging als een speer. Zo voelde het overigens niet, met een denkbeeldig sukkeldrafje. Met mijn broertje naast mij als motivator bleef ik rennen. Soms wat langzamer als het niet zo lekker ging, maar ik bleef rennen. Ruim 5 kilometer stond er op de teller met een gemiddeld tempo van 6:30 minuut per kilometer (9 kilometer per uur). De spierpijn van de dag erna trok gelukkig snel weg, want eigenlijk is zo beginnen met hardlopen geen aanrader, zeker niet als je niet (ontzettend) fit bent.

Het hardloopzaadje was geplant

Het was een feit: ook ik kan hardlopen en het kan heel leuk zijn! En medailles scoren leek mij ook wel wat. De wedstrijden waar ik mij voor wilde inschrijven gingen een beetje mondjesmaat. In september 2017 stond ik aan de start van mijn eerste run: de Bridge to Bridge in Arnhem. Na 5 kilometer ontving ik mijn eerste hardloopmedaille. Yes! Ik kick stiekem best wel op die beloning. Een paar weken later volgde de Hoge Veluweloop en daarna werd het stil tot april 2018. Het was niet optimaal en ik had wat last van mijn bovenbenen, maar ik voltooide toch echt mijn eerste 10 kilometer tijdens de IJsselloop in Deventer. De klachten van mijn bovenbenen gooiden wat roet in het hardloopeten en het rennen belandde op een lager pitje.

Nieuwe hardloopdoelen

In 2019 ging ik er weer rustig voor. De Marikenloop in Nijmegen in mei was een soort startmoment. Ik wilde namelijk de 5 kilometer onder de 30 minuten kunnen rennen. Na deze nulmeting zou ik richting de Bridge to Bridge verder opbouwen en dan onder de 30 minuten duiken. De officiële uitslag van de Marikenloop toonde echter aan dat ik al nipt onder 30 minuten zat! Ik en mijn doelen, misschien onderschat ik mijzelf vaker dan ik denk… Een vriendin opperde ondertussen om onze pijlen te richten op de Dam tot Damloop. Aangemeld, aan de training én de Bridge to Bridge 5 kilometer als trainingsrondje in het trainingsschema opgenomen.

Marlies is aan het hardlopen door het bos

Voorbij de 10 kilometer was ik natuurlijk nog niet geweest, maar het trainingsschema bevatte alle ingrediënten om daar verantwoord te komen. En dat deed ik. Ik trainde voorbij de 10. Tikte de 12 aan. En als laatste voorbereiding op de Dam tot Damloop (16,1 kilometer, 10 Engelse Mijl) liep ik zelfs 14 kilometer in de boeken. Ik voelde me na elke run eigenlijk best goed. Ik deed het rustig aan, bleef rennen en het werkte voor mij.

De 5 kilometer bij de Bridge to Bridge volgde een dag na de bruiloft van een goede vriendin, waar ik als ceremoniemeester de dag in goede banen mocht leiden. Het trainen wierp zijn vruchten gelukkig ook na zo’n feestje absoluut af. Ik dook ruim onder de 30 minuten en met de finish in zicht, leek zelfs onder de 28 minuten mogelijk! Ik perste er een eindsprint uit en jazeker! 27.57 minuten rennen en er zitten 5 kilometers op. Dat gaf een enorme kick en de medaille hing trots om mijn nek.

5 medailles door het hardlopen

Motivatiedip

Voor de Dam tot Damloop was ik wel heel zenuwachtig. Leuk hoor, dat trainen, maar uiteindelijk ‘moet’ je het maar doen op het moment dat het nodig is. Kon ik dat wel, 16 kilometer-en-een-beetje rennen? Binnen de gestelde tijd? We zijn er niet achter gekomen… In 2019 vond de Dam tot Damloop plaats op een behoorlijk warme dag en het was niet verantwoord om de laatste paar startgroepen van start te laten gaan. De hulpverleners hadden het druk genoeg met de hardlopers die bevangen waren door de warmte. Mijn vriendin en ik taaiden teleurgesteld af. En nu?

Het hoefde van mij daarna even niet meer, het hardlopen. Het was even goed zo. Ik had maanden getraind om op dit punt een route te voltooien waar ik anderen tijdens mijn woonjaren in Amsterdam vol ontzag overheen zag rennen. Door de IJtunnel en van Amsterdam helemaal naar Zaandam. Maar ik kon niet in hun voetstappen volgen. Dat klinkt een beetje dramatisch en de organisatie deed ook zijn best om een mooi alternatief te bieden voor 2020, maar van mij hoefde dat niet.

Van hardlopen naar wandelen naar hardlopen

Eind 2019 ging de knop om. Van hardlopen stapte ik over op wandelen. Met een andere vriendin schreef ik mij in voor de Nijmeegse Vierdaagse. Als je in Arnhem komt wonen, krijg je elk jaar steeds meer mee van deze gekte en zo ontwaakte een vlammetje. Trainen werd langzamerhand ook steeds pittiger. Wandelen gaat niet zo snel als hardlopen en de berichten over corona met alle gevolgen van dien maakten de motivatie er niet beter op. Er ging een streep door de Nijmeegse Vierdaagse. Als fulltime thuiswerker bleef ik dagelijks wandelen, maar het had niet meer het plezier dat ik voorheen had.

Fast-forward naar december 2020. Ik had opeens zin om te gaan rennen. Dus ik ging rennen. Hardloopschoenen aan en gaan. Klein detail: ik had in 2019 nieuwe hardloopschoenen gekocht en was eigenlijk niet heel tevreden. Daarmee kwam ik er ook achter waarom de motivatie voor zowel hardlopen als wandelen soms dipt. Ik heb echt fijne schoenen nodig om met plezier de deur uit te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Het was op de gok (maar een goede gok) en ik bestelde de nieuwe versie van mijn Asics Culumus. Ik was snel in mijn nopjes met deze schoenen en ik begon weer met hardlopen. Gewoon omdat het kan en zo heb ik het graag.

Rennen met de sterren

De beperkingen ter bescherming van onze gezondheid blijven nog wel even in stand. Gelukkig werden in 2020 al genoeg nieuwe ideeën geboren en kan er ook ‘virtueel’ gerend worden. Gewoon in jouw eigen omgeving en in jouw eigen tijd. Stuur een screenshot door van je gemeten hardloopafstand en -route en de medaille komt (tegen betaling) jouw kant op. En daar zijn we nu! Januari 2021 en ik ren 3 keer per week. De 5 kilometer is in zicht en de Zon schuift bijna naar Waterman. Dat laatste is wel een voorwaarde. Pas dan ren ik 5 kilometer voor die medaille van Virtualgoals.nl. Daarover ga je zeker lezen op deze site. De hardloopreis is een bijzondere en hopelijk nog steeds niet ten einde. Misschien, heel misschien, komt er ooit nog eens een Dam tot Damloop waarbij ik wél mag starten én over de finish kom. Ik wil die medaille.

Scroll naar boven