Zo zonder Instagram kun je gevoelsmatig ‘onder de radar’ je overal naartoe bewegen. Begin mei boekte ik een trein richting Odense, Denemarken. Weer even terug naar het Deense land. De vrijdag na Hemelvaart heen en de maandag erop terug. Met de trein!
Altijd verbonden met Denemarken
Waarom Denemarken? Waarom niet! Mijn oma is ergens in de jaren ’20 van de vorige eeuw geboren in Kopenhagen. Voor de liefde verhuisde ze naar Nederland, waar ze (bijna) de rest van haar leven heeft gewoond. Met familie in Denemarken wonend was er altijd een reden om die kant op te rijden tijdens vakanties. Heerlijk is dat altijd geweest en dat is het nog steeds. Na 4 jaar binnen de landsgrenzen vertoeven was het hoog tijd om weer even naar het andere thuisland te gaan.
Met de trein naar Denemarken
Na ruim 30 jaar heb ik ongetwijfeld 20+ bezoeken aan het Deense land gebracht. Voor het eerst ging ik met het openbaar vervoer naar Denemarken. Via NS International regelde ik een retourtje naar Odense, een stad op het eiland Funen (oké, dat is hoe je het in het Nederlands schrijft. Ik ga liever voor Fyn). Aangezien het eerste klaskaartje slechts 20 euro extra kostte, ging ik nog voor een vleugje decadentheid. 1e klas reizen naar Denemarken… not too shabby. Tip: als je op tijd boekt, zijn treinreizen naar buitenlandse bestemmingen niet eens zo heel duur.
Twee keer overstappen en zo’n 9 uur onderweg vanaf Arnhem: kom maar door! Met de auto is het inclusief pauzes ook zo’n tijdsbestek (en dan hopen dat je in Hamburg geen file tegenkomt rond de Elbetunnel, de favoriete filespot richting Denemarken).
De treinervaring: een ICE glijdt ongelooflijk soepel over het spoor, vertragingen onderweg zijn bagger tenzij je in de laatste trein zit en er wordt zelfs veganistisch eten verkocht in de Duitse bordbistro’s. Zitplaatsreserveringen zijn heerlijk en het is zo heerlijk nationalistisch dat je bij de Deense grens je paspoort moet laten zien.
Odense: de geboorteplaats van H.C. Andersen
Odense is voor Deense begrippen een stad. Niet met de 1+ miljoen inwoners zoals Kopenhagen inclusief omgeving, maar meer een bescheiden formaat zoals Groningen of Arnhem met zo’n 180.000 inwoners. Een reden voor deze bestemming? De trein richting Kopenhagen stopt hier en dat was het wel zo’n beetje. Mijn lievelingsmanier van leven: ik hoef niet alles rationeel uit te leggen, zolang het gevoelsmatig klopt.
Totaal geen spijt van: Odense is een lieve stad. Sprookjesschrijver Hans Christian Andersen was geboren in Odense. Als je ooit ‘Het lelijke eendje’, ‘De kleine zeemeermin’ of ‘De prinses op de erwt’ hebt gelezen, ben je zeker bekend met H.C. Andersens werk. In Odense kom je wel aan je HCA-trekken met een bezoekje aan zijn geboortehuis of een selfie met zijn standbeeld in een park.
En verder? Ik voel mij niet echt een toerist. Mijn lievelingsmomenten waren een bezoek aan de SuperBrugsen, één van de supermarktketens, een Deens stopcontact zien en gewoon er zíjn. Natuurlijk pakte ik de trein en de bus richting mijn Deense familie. Samen tafelen, bijpraten, wandelen en mijn Deens oefenen. Compliment van de eeuw: volgens mijn Deense familie spreek ik Deens met een Zweeds accent! Het is alweer 14 jaar geleden dat ik een semester in Zweden studeerde en daar Zweeds leerde. Het heeft z’n vruchten afgeworpen zal ik maar zeggen.
Op reis zonder social media
Zo’n tripje naar Denemarken is een goede reden om wat social media content te regelen. Dat hoefde niet: zo eind mei had ik geen Instagram tot mijn beschikking. Ik heb het ook daar niet gemist. Ik appte enthousiast met mijn ouders en broertje en had extra veel tijd om Deense lessen te doen in DuoLingo. Omringd door de Deense taal ging dat toch een stuk vlotter.