Allereerst: vrolijk pasen! En daarna: een fijne zomertijd! En ook nog: jeetje. Zit die uitdaging er al bijna op?
Support pakket loopt leeg
Het accepteren van een internetloos leven
Het begint een gewoonte te worden. Geen internet. De acceptatie dat ik dingen die ik wil weten niet kan opzoeken. Ik hoef niet alles te weten. Wat maakt het uit als ik iets niet weet? Ben ik dan dom? Doet mij dat pijn? Gaat er iemand dood aan? Nee. Althans, in levensbedreigende situaties zou ik alle uitdagingen overboord gooien en gewoon gebruik maken van het internet als dat iemands leven redt. Gelukkig doet mijn EHBO-app het ook zonder internet en 112 bellen is zo gebeurd. Maar in principe: nee, het maakt niks uit.
Ook zonder internet blijf je op de hoogte
De afgelopen week waren er een paar belangrijke gebeurtenissen in het nieuws. Mijn broertje heeft ooit een onderzoek gelezen waaruit blijkt dat je via-via altijd op de hoogte blijft van het nieuws, ook als je het zelf niet volgt. Dat onderzoek kan ik nu niet opzoeken, maar de afgelopen week merkte ik wel dat er waarheid in zit. Binnen een half uur nadat het bekend werd, hoorde ik via collega’s over de aanslag in België en een paar dagen later over het overlijden van Johan Cruijff.
Gevoelige onderwerpen, maar ik weet ook in deze gevallen niet waarom het erg zou zijn als ik het nieuws niet direct te horen kreeg. Dat baart mij zorgen: we willen altijd direct alles weten. Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe? Het internet geeft ons de mogelijkheid om direct in contact te staan met mensen die een antwoord kunnen geven op de vragen. Hoe broos ook, schijnbaar hechten we veel waarde aan ‘iets’ van een update.
Ik lees na de gebeurtenissen pas de volgende avond in mijn krant wat er gebeurd is en wat we weten. Dat geeft mij zoveel meer rust dan de paniek die ik opmerkte bij eerdere aanslagen en de online activiteit die vervolgens plaatsvindt. Word je er werkelijk beter van als je alle details van deze gebeurtenissen kent? En ook niet heel onlogisch: geef je niet juist toe aan het doel van terroristen als je zo in paniek raakt? Moeilijke vragen om over te discussiëren, omdat je niet de indruk wil wekken dat het je niet raakt of dat het je niet uitmaakt waar terroristen mee bezig zijn. Maar ik maak mij wel een beetje zorgen over deze drang naar nieuws.