Oké, oké. Ik ben een slechte blogger. Gelukkig hoef ik geen geld ermee te verdienen, dan was ik nu blut. Sorry! Het lukt mij op het moment niet om tijd te maken voor frequent bloggen. Het nadeel van beginnen met bloggen in je werkloze leven en vervolgens fulltime gaan werken (in een supergave baan).
Wat ook niet helpt, is dat ik op de ideale momenten om aan mijn blog te werken (in de trein) liever uit het raam staar, een boek lees, een leuk telefoongesprek voer of met vriendinnen bijklets (ja, via WhatsApp). En eenmaal thuis sta ik in de keuken en ontspan ik heerlijk op de bank met een film of muziek of tijdschrift. Mijn laptop gebruik ik ’s avonds liever niet – ik zit voor mijn werk toch al de hele dag achter de computer.
Whoop! Op naar de volgende uitdaging
Nu is het zondag en ik moet natuurlijk echt even bloggen. Waarom? Het is 1 mei! De maand van Dankbaarheid gaat vandaag van start. Whoop! Aan mijn kamerdeur hangt een groot a3-vel waar ik deze maand elke dag iets op ga schrijven waar ik dankbaar voor ben. Ik realiseer mij net dat ik nog een paar dagen op reis ben deze maand, dan noteer ik ze tijdelijk even op een ander papiertje.
En ook niet onbelangrijk: de veganistische maand en uitdaging zitten erop!
Veganistisch bestaan
Het was een heerlijke uitdaging. De eerste week zat ik constant te googelen om uit te zoeken of iets veganistisch was of niet en stap voor stap had ik een heel scala aan ingrediënten voor heerlijke gerechten. Groente en fruit geven ontzettend veel kleur aan je maaltijden en het is zo leuk dat er veel geblogd wordt over een veganistisch leven met daarbij heerlijke recepten. Ik heb in één maand meer gebakken dan ooit tevoren. Worteltaart, bananenbrood, brownies: ik heb gesmuld en mijn familie, vriendinnen en collega’s ook. Soep maken blijkt een peulenschil en stiekem vind ik sojayoghurt lekkerder dan ‘gewone’ yoghurt.
‘Gewoon’
Vandaag, 1 mei, at ik voor het eerst in lange tijd een ‘gewoon’ gebakje op een verjaardag. Ik kwam op het station in de AH to go en plotseling kan ik vrijwel alles wat daar ligt ‘gewoon’ weer kopen.
Wat mij enorm meegevallen is, is de immense keuze aan plantaardige producten. Want wat is er veel mogelijk. Die rage van ‘puur’ en ‘gezond’ eten helpt hier heel goed bij. Hoe mijn eetgewoonten nu worden, ik weet het nog niet. Ik doe wat goed voelt. Vanavond maak ik ‘gewoon’ een veganistische curry omdat ik dat zo lekker vind. En morgen doe ik ‘gewoon’ hoemoes/hummus/jeweettog op mijn brood omdat ik dat zo lekker vind. En dat brood is veganistisch en zoveel lekkerder dan het brood dat ik voorheen kocht. En ik ontbijt ‘gewoon’ met sojayoghurt omdat ik dat lekker vind. De vrijheid hebben om te kiezen en om te kiezen wat ik lekker vind. Gewoon.
Ik moet ook bekennen dat ik een beetje misselijk was na dat gebakje. Nergens voor nodig natuurlijk. Misschien is het toeval. Het kan ook de koffie zijn geweest die ik ‘gewoonlijk’ ook niet vaak drink maar vanmiddag even wel. Of ben ik overmorgen ‘gewoon’ ziek omdat er wat bacteriën fanatiek zijn in mijn lijf. We will see.
Dankbaarheid
Eten bij Rawsome
Dit is trouwens een heerlijk diner bij Rawsome, een eetcafeetje in Arnhem. Hier wordt alleen rauw voedsel geserveerd. Dat betekent dat het niet boven de 42 graden verhit is. Al het eten is vegan én glutenvrij. Met een vriendin heb ik hier afgelopen donderdag gegeten en het was GEWELDIG om ‘gewoon’ uit alles van de kaart te kiezen en altijd goed te zitten. En je leert weer nieuwe dingen. Kelpnoodles, anyone?
