In de laatste blog over mijn 2 maanden vrij zijn liet ik je achter met 2 cliffhangers. Nummer 1: ging ik een boek schrijven? En nummer 2: wat leerde ik van de cursus Unlimited Me? In januari ging ik geïnspireerd aan de slag. Maar waarmee? Ik kan alvast verklappen dat de ene cliffhanger met meer actie eindigt dan de ander.
Wel of niet aan de slag met een boek?
Vóór ik met verlof ging, wist ik heel resoluut: als er op 31 januari 2021 helemaal niks gebeurd is, maar ik het naar de zin heb gehad, dan is het helemaal goed. Eigenlijk kon de output van 2 maanden vrij zijn niet slecht zijn.
Aan een boek schrijven ben ik niet begonnen. Wel weet ik nu meer van het schrijven van een (langer) verhaal af dan ik op 30 november 2020 wist. Om eerlijk te zijn vind ik dat al heel veel winst. Schrijven is leuk en ik doe het graag (deze blogs ontstaan niet zomaar immers). Het volgende stukje waarbij ik een heus boek op een winkelplank laat belanden, komt misschien ooit nog, misschien ook niet. Het is voor mij ruimschoots voldoende (eigenlijk geweldig!) dat ik de tijd genomen heb om überhaupt iets met het thema te doen in plaats van het er alleen over te hebben.
Aan de slag met Unlimited Me
Kort na de jaarwisseling rondde ik Unlimited Me af. Deze videocursus binnen de C-Academy van Charlotte van ’t Wout is echt een superleuke cursus die je telkens (deels) opnieuw kan doen. Ik heb nieuwe overtuigingen uitgewerkt en weet wat mijn doelen zijn. 3 stuks, die elk een ander stukje in mijn leven aanvullen. Over deze doelen wijd ik hier niet uit, al ben je wel op een tussenstap op 1 van de 3 aanwezig. ‘Inspiratie van Marlies’ is namelijk een stukje in een groter geheel. Voor deze website heb ik ambities en ik hoop die waar te maken.
Dankzij de cursus zijn de stappen erheen heel concreet en ik kan daar telkens weer iets in doen. Kort voor het schrijven van deze blog pakte ik mijn plannen er weer bij en voor de 3 doelen die ik heb, ben ik gelukkig al hele fijne stappen aan het zetten. Fun fact: tijdens de cursus ‘moest’ je minimaal 55 doelen opschrijven die je wilde bereiken (van heel klein tot extreem groot en wereldwijd: alles kan). Daar stond voor mij het schrijven van een boek ook tussen. In de vervolgstappen bleek mijn hart echter veel sneller te gaan kloppen van andere doelen. Geen boek, maar wel andere toffe ambities met plannen.
De uitdaging zit bij mijn doelen altijd meer in het rustig aan doen en niet alles tegelijk willen. Als ik een doel bepaal, dan denk ik: huppakee, aan de slag. Zo had ik voor deze website een hele contentkalender met elke dag een nieuwe blog. Leuk, boeiend en tof, maar naast een fulltime baan niet direct realistisch. Ik wil natuurlijk ook kwaliteit bieden. Stap voor stap kijken waar het mij brengt en wie weet hoe het er over een paar jaar bij staat.
Wat Charlotte ook mooi uitlegt, is dat het behalen van een doel niet een vastomlijnd stappenplan is. Je maakt concrete directe doelen die je naar strategische doelen kunnen leiden. Maar het kan best zijn dat je ondertussen ziet dat een ander direct doel veel handiger is om te bereiken voor je strategische doel. Of dat je strategische doel toch net even anders kan om vervolgens dichterbij je levensdoel te komen. Het loslaten van die vaste plannen maakt dat je vooruit blijft gaan en dichterbij je doelen komt.
Aan de slag met hardlopen
Vooralsnog staan 2 van mijn blogs over hardlopen nog onder de kop ‘Veelgelezen berichten’ in de rechterkolom (of onderaan als je dit op je mobiel leest). Het is niet heel vreemd dat ik kort na de oprichting van Inspiratie van Marlies een aantal blogs over hardlopen schreef. Half december had ik weer zin om te gaan rennen en dat wil ik graag blijven doen. Gesterkt door een maandelijkse uitdaging met behulp van Virtualgoals.nl hou ik vast aan plannen daaromtrent.
Het fijne aan hardlopen is dat je in beweging bent én in de buitenlucht vertoeft. Natuurlijk is dat niet altijd makkelijk als het koud is buiten of misschien ook nog es elk moment kan gaan regenen. Het fijne aan mijn lege agenda was dat ik zelf kon beslissen wanneer ik naar buiten ging. Ideaal! Nu ik weer aan het werk ben, is dat wel even puzzelen soms. Tegelijkertijd is het handig dat we thuiswerken en de dag daardoor iets flexibeler in te vullen is.
Zen op de yogamat
Wacht, heb ik nog meer gedaan? Jazeker! Van 2 januari tot en met 31 januari startte ik elke ochtend YouTube op om met Adriene yoga te gaan doen. ‘Yoga with Adriene’ is het YouTubekanaal van yogalerales Adriene Mishler. Eens per jaar doet ze een zogeheten ’30 day journey’ waarin ze binnen 1 thema 30 dagen lang elke dag een nieuwe video uploadt en jou als kijker les geeft. Met 9 miljoen abonnees bereikt ze best wat mensen en dat is niet voor niets. Ze is heel toegankelijk, goedlachs en haar hond Benji is ook lief (en dat zegt iemand die niks met honden heeft). Ik vind het zelf ook heel prettig dat al haar video’s Engels ondertiteld zijn zodat ik als slechthorende alles goed kan volgen.
Lang verhaal kort: ik begon op 2 januari met de eerste les en sloot op 31 januari de ‘Breath journey’ af met de 30e video. Wat was het heerlijk! Ik ben wel zo’n type dat volhoudt als ze ergens aan begint, maar dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk is. Er zijn zeker ochtenden geweest waarop ik geen zin had om mijn yogamat uit te rollen en 20 tot 35 minuten van mijn tijd ‘kwijt’ te zijn aan yoga. Evengoed stapte ik ‘gewoon’ op de mat en het bijzondere is dat ik dan direct dáár was. Op mijn mat zitten, staan, liggen en bewegen betekent dat ik alleen maar daar ben, in dat moment. Dat voelt heel bijzonder en is heel fijn. Na elke les ben ik de rest van de dag eigenlijk heel voldaan, want ik heb weer iets gedaan!
Vorig jaar deed ik in de zomerperiode haar vorige 30-day journey ‘Home’. Die was een stuk intensiever, maar ook zeker een aanrader. Het fijne is dat je door zoveel begeleid yoga te doen, je het arsenaal van yoga poses en bewegingen uitbreidt. Op moment van schrijven doe ik nog steeds elke dag aan yoga. Soms met Adriene, soms zelf en soms begeleid door kaarten uit de gave kaartenset van Play Pause Be.
En dan wacht de werkgever weer…
Dit was in een (best grote) notendop mijn vrije maand januari. Het is een heerlijke maand geweest en ik heb elke dag bewust en zo goed als ik kon ten volle beleefd. Stilzitten is er bijna niet bij als je mij zo leest. Gelukkig heb ik daar zéker ook veel ruimte voor gehad.
Maandag 1 februari klapte ik mijn werklaptop weer open om aan de slag te gaan. Die omschakeling bracht nog nieuwe inzichten met zich mee. Die inzichten én de inzichten van de 2 maanden vrij lees je in een volgende blog.
Mijn disclaimer in de herhaling. Ik realiseer mij namelijk heel goed dat het een enorm voorrecht is om in deze vreemde tijden ‘zomaar’ een langere periode vrij te kunnen nemen van het werk, zonder dat het enige gevolgen heeft of een ongewilde oorzaak. Met deze blogreeks wil ik een inkijkje nemen in nieuwe ervaringen en inzichten die 2 maanden vrij mij heeft gebracht. Niks meer, niks minder.