Wat herfst ons elk jaar weer leert

Daar is ie dan: mijn lievelingsseizoen. Herfst! Als ik zo de meningen over herfst hoor, dan is het soms echt een ‘love it or leave it’-idee. Je vindt herfst leuk of je vindt het niks. Mag allemaal. Deze blog is geen betoog om iedereen van het najaar te laten houden. Je mag zelf weten wat je wel of niet leuk vindt. Ik hoop je alleen mee te kunnen nemen in de lessen die de herfst ons meegeeft. Dit is geen aangeboren wijsheid, maar een onlangs geleerde les. Herfst dus!

De start van de herfst

Wanneer de herfst precies begint, is wel elk jaar een beetje vaag. KNMI legt het gelukkig allemaal uit. Meteorologisch gezien is het makkelijkst: 1 september. 23 september wordt vaak als de start van de het najaar gezien. Dit is de astronomische herfst en niet eens de officiële start. Die is op 21 september. Als je nu in de war bent, dan ben je niet de enige.

Herfst is ook maar een naam

Zoals met veel dingen (bijvoorbeeld ‘tijd’) is ‘herfst’ ook een naam die gegeven is aan een periode. In Nederland associëren we herfst met de periode tussen zomer en winter. Het is iets minder warm, maar nog wel zonnig. Het gaat wat vaker regenen en de bladeren van bomen en struiken laten los.

Voor mij staat herfst voor een paar dingen: ik ben in dit seizoen jarig en de blaadjes aan de bomen verkleuren en vallen op de grond. De geuren die vrijkomen bij dat laatst proces zijn zó lekker. Herfstkleuren zijn het mooist (zeker in zonlicht!) en de geuren maken elke wandeling in de natuur de moeite waard.

Herfstbladeren op de grond

De cyclus van 4 seizoenen

De 4 seizoenen staan voor een cyclus. De lente is de geboorte van dingen die in de zomer tot hun piek komen. In de herfst is het een tijd van loslaten en de winter is om naar binnen te keren. Na die periode kan er weer iets nieuws geboren worden en zo blijf je doorgaan. Een maancyclus kan je ook op deze manier zien waarbij de Nieuwe Maan ruimte geeft aan intenties en de Volle Maan over loslaten gaat.

Wat laat de herfst ons zien?

Het is je vast wel bekend dat ik graag wandel. Mijn voeten trappen de herfstbladeren aan de kant of pletten ze. Ik kijk om me heen en zie het mooiste natuurspektakel dat er is. Dat proces van loslaten is namelijk zó belangrijk. Zonder deze periode kan er niets nieuws geboren worden. Dáár zit wat mij betreft de les van herfst. Loslaten hoort bij het leven. Het is niet eng, spannend of gevaarlijk. Het biedt ruimte aan nieuwe dingen. En die nieuwe dingen: ja, er kan een dag komen waarop je die weer loslaat.

Dat dit seizoen zo mooi is en lekker ruikt en prachtig klinkt (die knisperende bladeren onder je voeten!) is niet voor niets. De natuur probeert ons te vertellen dat loslaten goed is. Dat loslaten ook mooi kan zijn. Misschien is het op het moment zelf niet mooi, maar wordt dat het later wel. Jaren later, of wellicht al in de lente. Op dat moment dat er nieuwe dingen geboren worden.

Loslaten. Kun jij dat goed?

Scroll naar boven