Hallo daar! Ik groet je vanaf het Deense eiland Funen (Fyn zeggen we hier). Op dit eiland staat mijn nieuwe onderkomen. Naja, nieuw. Ten opzichte van het nieuwbouwappartement wat ik in Arnhem had, woon ik nu in een zeer tochtig en semi-goed onderhouden huis met een bouwjaar van begin deze eeuw. In Denemarken wonen. Je moet het maar willen 😉
Waarom Denemarken?
Ik vertel altijd heel trots dat mijn oma uit Denemarken kwam. Ze leeft inmiddels niet meer, maar was altijd minstens zo trots op haar afkomst als ik dat ben. Geboren en getogen in Kopenhagen en rond haar 20e voor de liefde naar Nederland gekomen.
Oma’s afkomst en de familie maakt dat we als gezin vaak op vakantie gingen naar Denemarken. Als volwassene tikte ik Denemarken ook zo nu en dan eens aan. Als onderdeel van een maand reizen door Scandinavië of ‘gewoon’ voor een vakantie en familiebezoek.
Hoe een oud vuurtje weer ging branden
Vorig jaar ging er een oud vuurtje weer branden. Op het werk deed zich een ‘wat wil je na dit project doen?’-situatie voor. Die vraag voelde als een heel open vraag. Het was alsof er een startknop voor rood-wit gekleurde toekomstplannen ingedrukt werd. Opeens herinnerde ik mij een opdracht die ik maakte in het eerste jaar van mijn studie Communicatie (2005/2006).
‘Wat wil je bereiken na het voltooien van de opleiding?’ was de vraag en dat mochten we op een A1 vel gaan uitwerken. Ik tekende een stukje van de kaart van Europa en stippelde een route uit van Leeuwarden (waar ik studeerde en woonde) richting Denemarken. Want ik ging later in Denemarken wonen.
Die poster heb ik nog, al heb ik er niet meer aan gedacht. Het leven bracht mij al op zoveel plekken. Ik liep tijdens die studie nog stage in Zuid-Afrika, studeerde een semester in Zweden (waar ik terecht kwam omdat we op de hogeschool geen link hadden met een Deense universiteit) en fladderde na mijn studie door Nederland. Ede, Utrecht, Amsterdam, Amersfoort en daarna Arnhem kregen mij allemaal als tijdelijke inwoner van hun stad.
Tijd voor een sabbatical
Na een aantal gesprekken met mijn werkgever bleek dat ik alle ruimte kon krijgen om 6 maanden met sabbatical te gaan en in die periode naar Denemarken te reizen. Ik maakte plannen voor de duur van mijn reis (3 maanden), koos de woonplaatsen uit (Odense, een dorpje op het platteland en Kopenhagen) en boekte voor elk van die woonplaatsen een AirBnb voor ongeveer 4 weken per accommodatie. Treinkaartjes geboekt, spulletjes bij elkaar gesprokkeld en ik was er klaar voor. Ik ging 3 maanden in Denemarken wonen!
Vol goede moed stapte ik op de trein. Genoeg ambities: genieten van de omgeving, misschien wat mensen leren kennen, afspreken met de mensen die ik al ken, de taal leren en ondertussen een paar uur per week bouwen aan mijn bedrijf.
Dat ging ik niet helemaal van een leien dakje… Ik moest enorm wennen aan in Denemarken zijn. Ik was volledig overprikkeld en maakte dat alleen maar erger door mijn fanatieke ambities. Na een paar weken en de beste peptalk ever vanuit Nederland, nam ik heel veel gas terug. Ik sliep doordeweeks uit tot half 11, at waar ik zin in had, wandelde elke dag en keek films via mijn vers-aangeschafte abonnement op Disney+.
Beetje bij beetje ging het beter. En toen werd het ook heel erg leuk. Elke plek waar ik verbleef was een cadeautje. Odense met z’n charme als kleine stad, het platteland met alle rust en het dagelijkse leven van Kopenhagen, de stad waar mijn oma vandaan kwam.
Van 3 maanden wonen in Denemarken naar…
Ergens in die 3 maanden liep ik over straat. Gewoon, een wandeling zoals ik er veel maak. Een gedachte popte op: ik zou hier eigenlijk wel willen blijven. Hier wil ik verder aan mijn leven bouwen. Zal ik inderdaad in Denemarken gaan wonen?
Where to go, what to do? Toen ik mijn huurfiets het dorp van de tweede AirBnb inreed, voelde ik al dat dit een hele fijne woonplaats zou kunnen zijn. Na een paar weken was alles nog altijd fijn en leuk aan het dorpje en ging ik op onderzoek uit. Hoe werkt het proces van een woning vinden in Denemarken? Hoe gaat een bezichtiging? Waar moet je op letten, hoe moet je je gedragen?
Ik plande een bezichtiging (was niet wat), plande er nog eentje (werd afgezegd doordat de woning al verhuurd was) en kon nog eentje bekijken (de eigenaar was op vakantie maar onder steen X lag de sleutel dus ik kon best zelf even kijken). Ik raakte gefrustreerd en dacht: laat ook maar. Het enige wat ik wilde is weten hoe het werkte en dit leverde vooral frustratie op. Ik reis gewoon terug naar Nederland en dan zie ik wel verder.
… weten wat je wil
Een paar dagen later kreeg ik een mailtje van een verhuurder. Hij had een woning beschikbaar en of ik interesse had. We planden een bezichtiging. Ik loop het huisje in en weet: dit is fijn. Dit is knus. Dit is exact wat ik wil. Het is spannend, het huis is niet zo goed geïsoleerd als ik tegenwoordig gewend ben, er is niks in dit dorp behalve een kerk en een begraafplaats en tegelijkertijd: I’m totally up for it. Dit is het soort huisje wat ik graag wil hebben op een woonplek die mij heel erg aanspreekt. Wie zegt dat ik zoiets over een half jaar of later tegen ga komen?
Ik ga in Denemarken wonen!
En zo geschiedde. Een hele crew van Nederlanders in Denemarken en Denen las mee met het huurcontract voor ik tekende en ik kon aan de slag met het aanvragen van een verblijfsvergunning, mij inschrijven bij de gemeente en op afstand regelen wat ik in Nederland te regelen had.
Waar ik eind maart dacht dat ik eind juni ‘gewoon’ weer naar Nederland zou reizen, werd het terug reizen om een maand later écht terug te reizen naar mijn nieuwe huis.
En nu woon ik dus in Denemarken. Net nog maar hoor, amper 2 weken. Je moet bij het begin beginnen 🙂